Το ανάθεμα στην αστυνομία
Tου Αντωνη Καρπετοπουλου
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Πιερ Πάολο Παζολίνι έγραψε στην «Κοριέρε ντε λα Σέρα» ότι στις συγκρούσεις των διαδηλωτών με την αστυνομία, ο ίδιος λυπάται για τους αστυνομικούς γιατί είναι τα αληθινά παιδιά της εργατικής τάξης. Η θέση του ξεσήκωσε εναντίον του το σύνολο της ιταλικής κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ο Παζολίνι αγαπούσε το ποδόσφαιρο – αν έβλεπε όσα συμβαίνουν στα γήπεδα της Ελλάδας θα έκλαιγε ή θα γελούσε. Σίγουρα θα έγραφε ότι τη δική του συμπάθεια αξίζουν οι αστυνομικοί. Ειδικά τα ΜΑΤ που υπάρχουν για να εκτονώνονται εναντίον τους οι πιτσιρικάδες και οι κουκουλοφόροι που πάνε στα γήπεδα να τα σπάσουν.
Εβλεπα στο ΟΑΚΑ το Σάββατο τις διμοιρίες των ΜΑΤ να προσπαθούν να επιβάλουν την τάξη και έτριβα τα μάτια μου (κι όχι από τα δακρυγόνα). Οι άνδρες των ΜΑΤ ήταν περίπου 300 - οι οπαδοί με διάθεση να τα σπάσουν όλα πάνω από 3.000-4000. Η αστυνομία υπάρχει για να επιβάλει την τάξη, αλλά είναι δυνατόν να κρατήσουν τριακόσιοι άνθρωποι ένα τέτοιο αφηνιασμένο πλήθος;
Την επόμενη μέρα στις ραδιοτηλεοπτικές συζητήσεις όλοι οι εμπλεκόμενοι έριξαν το ανάθεμα στην αστυνομία. Η αστυνομία φταίει για το ότι χίλια περίπου άτομα χωρίς εισιτήριο έκαναν ντου και μπήκαν στο γήπεδο: έπρεπε την επέλαση των βαρβάρων με κάποιο τρόπο να τη σταματήσει - να το δεχτώ. Η αστυνομία φταίει που δεν χρησιμοποιείται όπως πρέπει το πανάκριβο σύστημα καμερών που το ΟΑΚΑ διαθέτει. Η αστυνομία φταίει γιατί έκανε μόνο 13 συλλήψεις και μόνο 60 προσαγωγές – αλλά το να φορτώνουν όλοι το χάος στην αστυνομία είναι μια κουτοπονηριά. Η αστυνομία δεν προμηθεύει με εισιτήρια τους χούλιγκαν, δεν δυναμιτίζει το κλίμα βγάζοντας ανακοινώσεις, δεν διοικεί την ΑΕΚ. Οι άνδρες των ΜΑΤ στο ΟΑΚΑ κράτησαν την ψυχραιμία τους σε συνθήκες καθολικού πανικού: αν ένας αστυνομικός είχε τραυματίσει ή πυροβολήσει έναν από τους χιλιάδες ανεγκέφαλους που ασχημονούσαν σήμερα θα τον φωνάζαμε «φονιά».
Εχουμε μια κακή αστυνομία; Μπορεί. Το βέβαιο είναι ότι έχουμε ΠΑΕ που θεωρούν τους κάφρους πελατεία τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
«Κ»
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Πιερ Πάολο Παζολίνι έγραψε στην «Κοριέρε ντε λα Σέρα» ότι στις συγκρούσεις των διαδηλωτών με την αστυνομία, ο ίδιος λυπάται για τους αστυνομικούς γιατί είναι τα αληθινά παιδιά της εργατικής τάξης. Η θέση του ξεσήκωσε εναντίον του το σύνολο της ιταλικής κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ο Παζολίνι αγαπούσε το ποδόσφαιρο – αν έβλεπε όσα συμβαίνουν στα γήπεδα της Ελλάδας θα έκλαιγε ή θα γελούσε. Σίγουρα θα έγραφε ότι τη δική του συμπάθεια αξίζουν οι αστυνομικοί. Ειδικά τα ΜΑΤ που υπάρχουν για να εκτονώνονται εναντίον τους οι πιτσιρικάδες και οι κουκουλοφόροι που πάνε στα γήπεδα να τα σπάσουν.
Εβλεπα στο ΟΑΚΑ το Σάββατο τις διμοιρίες των ΜΑΤ να προσπαθούν να επιβάλουν την τάξη και έτριβα τα μάτια μου (κι όχι από τα δακρυγόνα). Οι άνδρες των ΜΑΤ ήταν περίπου 300 - οι οπαδοί με διάθεση να τα σπάσουν όλα πάνω από 3.000-4000. Η αστυνομία υπάρχει για να επιβάλει την τάξη, αλλά είναι δυνατόν να κρατήσουν τριακόσιοι άνθρωποι ένα τέτοιο αφηνιασμένο πλήθος;
Την επόμενη μέρα στις ραδιοτηλεοπτικές συζητήσεις όλοι οι εμπλεκόμενοι έριξαν το ανάθεμα στην αστυνομία. Η αστυνομία φταίει για το ότι χίλια περίπου άτομα χωρίς εισιτήριο έκαναν ντου και μπήκαν στο γήπεδο: έπρεπε την επέλαση των βαρβάρων με κάποιο τρόπο να τη σταματήσει - να το δεχτώ. Η αστυνομία φταίει που δεν χρησιμοποιείται όπως πρέπει το πανάκριβο σύστημα καμερών που το ΟΑΚΑ διαθέτει. Η αστυνομία φταίει γιατί έκανε μόνο 13 συλλήψεις και μόνο 60 προσαγωγές – αλλά το να φορτώνουν όλοι το χάος στην αστυνομία είναι μια κουτοπονηριά. Η αστυνομία δεν προμηθεύει με εισιτήρια τους χούλιγκαν, δεν δυναμιτίζει το κλίμα βγάζοντας ανακοινώσεις, δεν διοικεί την ΑΕΚ. Οι άνδρες των ΜΑΤ στο ΟΑΚΑ κράτησαν την ψυχραιμία τους σε συνθήκες καθολικού πανικού: αν ένας αστυνομικός είχε τραυματίσει ή πυροβολήσει έναν από τους χιλιάδες ανεγκέφαλους που ασχημονούσαν σήμερα θα τον φωνάζαμε «φονιά».
Εχουμε μια κακή αστυνομία; Μπορεί. Το βέβαιο είναι ότι έχουμε ΠΑΕ που θεωρούν τους κάφρους πελατεία τους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα.
«Κ»
